[N][W] Ślepota zmysłów

Irate

//bez interpunkcji, wzorem Tadeusza Różewicza//
________________

Głuchy szept
Parę krótkich niewyraźnych słów
Wśród ciszy utkanej ze słabych dźwięków
Zamykasz oczy
Wsłuchujesz się w brzmienie barw
Słuchasz
W ciemności
Pośród głuchych świateł
Widzisz
Prześwituje
Nie czujesz dokładnie
Wytężasz wzrok
Chcesz przepłynąć horyzont
Najpierw wszerz
Potem wzdłuż*
I zaraz jesteś z powrotem
Zamykasz wyobraźnię w ciasnej klatce ślepoty
I wracasz
Otwierasz oczy
Wśród ciszy utkanej ze słabych dźwięków
Parę krótkich niewyraźnych słów
Głuchy szept

________________

*Parafraza wiersza ze Stowarzyszenia Umarłych Poetów.

Mama powiedziała, że niezłe, to wstawiam. o_O
Nie wiem, co mnie napadło.
Napisałam to miesiąc temu. Dziwne mi się to wydaje, bardzo dziwne.
Ale, nawet narażając się na dotkliwą krytykę, postanowiłam się dowiedzieć, co o tym myślicie. ^^'

Grabarz

Nie wiem, jak to skomentować.

Jako że poezję czytuję, kiedy mam adekwatny nastrój, nie jestem jakimś wybitnym znawcą w tej dziedzinie (bo adekwatne nastroje trafiają mi się rzadko).
Naprawdę niesamowicie opisujesz uczucia. Trudno mnie wzruszyć, skłonić do refleksji, trudno sprawić, bym poczuła "klimat" utworu. A Tobie się to udało...

Pozytywnie.

Van

śliczne, aczkolwiek przeszkadzały mi trochę wersy zaczynające się z dużej litery. Bo ja wiem dlaczego^^ I uwielbiam białe wiersze!

Namida

łał... Ja czasem wiersze pisuje, ale czegoś takiego jeszcze nie udało mi sie sklecić.
Powiem szczerze iż nie lubię wierszy białych. Nie przemawiają do mnie, ale ten jest inny. Czułam jakby jakiś inny głos czytał go w mojej głowie. Za pierwszym razem, za drugiem... i za trzecim także. Ten utwór otoczony jest specyficzna aurą... klimatem. Trudno to wyjaśnić. Czytam wiele poezji, uwielbiam ją, spotkałam sie z czymś takim już gdzieś ale nie wiem gdzie.
Powiem tak moja droga. Pisz dalej. Masz zadatki na całkiem niezłą pisarkę... lub filozofa ^^

Bloody

Yoł. Irytku.
Cholera, z rana czytam coś mądrego...
Podobało mi się.
Tylko tyle jestem w stanie powiedzieć.
Aż mi ciarki po plecach przeszły jak to czytałam...

I kocham "Stowarzyszenie Umarłych Poetów" *__*