Podziel się ciasteczkiem.

Elealyon

Ciekawe jakby to było, gdyby ktoś przeprowadził takie głosowanie w Polsce.
Doda pierwsza..? xD

Nie no cóż, to tylko dowodzi, że TVXQ jest najbardziej popularnym zespołem w Korei. Z czym oczywiście muszę się zgodzić (jak również z tym, że są najlepsi, najpiękniej śpiewają i najlepiej wyglądają xD ekhm, tak). Chociaż dalekie miejsce Hong Ki trochę boli, bo on naprawdę całkiem nieźle śpiewa...

Irate

El, za DżejDżejem szaleją (ślepe) tłumy! xp

Hong Ki ma rozpoznawalny głos. Oryginalny. Własny, prawdziwy.
Nie żebym go wychwalała. xD"
Średnio słucham F.T Island.

bzykeł

Może ciasteczko dla Państwa?? Czekoladowe!

Francheska

z wami zawsze

aaa4 · Gość

-W szafie byl welniany koc, polozylem ci go na gornym lozku - dodal Fenoglio. - Ja tam nie wleze. Probowalem, ale lozko chwialo sie jak okret na pelnym morzu.

-I tak wole spac na gorze. - Meggie otarla lzy rekawem. Nie bedzie juz plakala. To i tak na nic sie nie zda. Fenoglio

wraz z kocem polozyl jej na gornym lozku kilka ksiazek Dariusza. Meggie pieczolowicie ulozyla je obok siebie. Byly tam prawie wylacznie ksiazki dla doroslych: zaczytany kryminal, jakas ksiazka o wezach, inna - o Aleksandrze Wielkim i Odyseja. Jedyne ksiazki dla dzieci, to zbior basni i Piotrus Pan, ktorego czytala juz z piec razy. Na zewnatrz straznik wciaz tlukl cmy swoja gazeta, a na dole Fenoglio przewracal sie niespokojnie

na waskim lozku. Meggie wiedziala, ze nie zasnie. Nawet nie probowala. Jeszcze raz przyjrzala sie nieznanym ksiazkom. Same zamkniete drzwi. Przez ktore ma wejsc? Za ktorymi z nich zapomni o wszystkim, o Bascie i Capricornie, o Atramentowym sercu, o sobie samej, po prostu o wszystkim? Odlozyla na bok kryminal i ksiazke o Aleksandrze Wielkim, zawahala sie - i siegnela po Odyseje. Byl to bardzo zniszczony egzemplarz - Dariusz musial ja bardzo lubic. Podkreslil nawet niektore linijki, i to tak mocno, ze dlugopis prawie przecial kartki. Na przyklad: Me uratowal przyjaciol, choc bardzo sie o to staral. Meggie, niezdecydowana, przewracala zniszczone kartki, wreszcie zamknela ksiazke i odlozyla ja na bok. Nie. Znala dobrze te historie i uswiadomila sobie, ze boi sie tych bohaterow prawie tak samo jak ludzi Capricorna. Otarla z policzka zablakana Ize i siegnela po ostatnie ksiazki. Basnie. Nie bardzo lubila basnie, ale tom wygladal bardzo ladnie. Kartki cienkie jak kalka techniczna, pokryte drobniutkimi literkami, trzaskaly cicho, gdy je przewracala. Byly tam wspaniale 337

ilustracje przedstawiajace karzelki i wrozki, a historie opowiadaly o olbrzymach obdarzonych nadludzka moca, ale wszystkie istoty byly podstepne: olbrzymy zjadaly ludzi, karzelki pozadaly zlota, a wrozki byly zlosliwe i msciwe. Nie. Meggie skierowala swiatlo latarki na Piotrusia Pana. Wystepujaca tam wrozka tez nie byla zbyt mila, ale Meggie znala dobrze swiat, ktory tam na nia czekal. Moze to byla akurat odpowiednia lektura w taka ciemna noc. Na dworze rozlegl sie glos puszczyka, poza tym w wiosce Capricorna panowala cisza. Fenoglio mruczal cos przez sen, a potem zaczal chrapac. Meggie okryla sie wystrzepionym kocem, wyciagnela z plecaka sweter Mo i wlozyla go sobie pod glowe.

-Prosze - szepnela, otwierajac ksiazke - zabierz mnie, na godzine lub dwie, ale prosze, zabierz mnie