[M][N] Masz, czego chciałeś - dorosłeś.

hamaru

Czuję się napakowana emocjami.

Twór to dziwny, napisany naprędce. Kolejny nieudany wiersz mego autorstwa. Podsumowując: chaos w portkach z lumpeksu. Zapraszam.

Możliwe, że pojawiło się słowo, które można uznać za wulgaryzm. Ma ono na celu obrazowo przedstawić moje własne zdanie na temat świata dorosłych. Na koniec wspomnę, że jest to twór z podtekstem yaoi, jakby się uprzeć.

***

12 marca

Weź mnie pod rękę,
Zaprowadź do siebie,
Przygarnij,
Przytul,
Pokochaj.

Oczy me się śmieją,
Ciało drży,
Głos uwięza w gardle,
Widzę cię.

Jesteś jedyny,
Na zawsze,
Przez wieki,
Będę przy tobie.

Pamiętasz ten wiersz?
Dziś mija trzynaście lat odkąd się poznaliśmy.
Nie jesteś już dzieckiem.
Czemu? – pytam. – Dlaczego ten czas tak szybko przemija?
Pamiętam Twoje zdeterminowanie.
Byłeś taki podobny do mnie.
Teraz ledwo cię poznaję.
Mężny, odważny, skupiony, ale to już nie Ty.
Nie widzę tej iskry, nie ma tej magii, co kiedyś.
Odkąd Ona odeszła, zaśmiałeś się tylko kilkakrotnie.
Powiedz – mówię. – Czy zgasłeś na zawsze?
Czy Twój płomień zdmuchnął wiatr?
Straciłeś nadzieję, mój chłopcze?
Nie...
Nigdy już nie będziesz w moich oczach chłopcem.
Jesteś mężczyzną.
Kolejnym dorosłym w tym zasranym świecie.
I co?
Tak od teraz będzie wyglądać Twoje życie?
Mam patrzeć, jak umierasz?
Jak się zatracasz?
Nigdy.
Zabij mnie, jeśli to się stanie.
Zabij.
Skończ cierpienie, Kacie.
Wbij chrystusowe gwoździe i odejdź.
Anioły zapłaczą nad Twą duszą.

...

Nigdy się nie dowiesz,
że to zakazana miłość,
mój drogi Lee.

G.

Negai · Wysłany: Pią 7:42, 21 Mar 2008 Temat postu:

Hym… Na samym początku trudno mi było się zorientować o kim ten wiersz jest. Lee i Gai, no cóż, są to bardziej drugoplanowe postacie. Przyznam, że nie zwracam zbytnio na nich uwagę. Lee często łączę z Karin, ale to nie na temat.
Wiersz interesujący, taki intrygujący, ale czy niezwykły? No, trudno mi aż tak się przypodobać, ale… Mnie się zwykle nie pyta o zdanie, od tego zacznijmy.
Co do treści, to przecież Gai jest już dorosły, prawda? Zawsze zdawało mi się, że próbuje przygotować Lee do tego dorosłego życia… Hm…
„chrystusowe gwoździe” ? Zastanawia mnie, czy tam u nich jest wiara w Chrystusa? No… chrześcijaństwo? Zawsze mam wrażenie, że nie… Ale nawet jeśli, to takie stwierdzenie jest z deko przesadzone.
Ogółem, wiersz mi się podobał, choć jakości tego komentarza nie gwarantuję. Jest taak wcześnie, a ja nie śpię…

Guś. · Wysłany: Pią 9:01, 21 Mar 2008 Temat postu:

Więęęc.

Hmm, mi też się wydaje, że tam nie ma chrześcijaństwa. Taa, Naruto chodzący w niedzielę do kościoła.

Wiersz... interesujący. I taki trochę... niezrozumiały. Przynajmniej jak dla mnie. Ładnie.

Ahaa, i nie mówi się 'czemu' tylko 'dlaczego'. O ile dobrze zrozumiałam Iri.

Seiko-chan · Wysłany: Pią 11:58, 21 Mar 2008 Temat postu:

Hm... Dziwne. Oryginalne. Inne. Ale całkiem ładne.

Mi też się wydaje, że tam u nich nie ma chrześcijaństwa.

Cóż mogę jeszcze powiedzieć... Zaintrygowałaś mnie tym wierszem szczerze mówiąc.

Ogólnie: fajne, ale nie powalające.

hamaru · Wysłany: Pią 12:04, 21 Mar 2008 Temat postu:

Dziękuję wszystkim za opinie.

Szczerze mówiąc wiersze to naprawdę moja słaba strona.

Co do chrześcijaństwa - wiem, tam pewnie nie ma religii albo jest buddyzm, czy shinto. W każdym razie przepraszam, jeśli się to komuś nie podoba, ale mi tamten zwrot akurat się spodobał, więc tak to zostanie.

Aoi · Wysłany: Pią 13:11, 21 Mar 2008 Temat postu:

Niezwykłe.

Na początku myślałam, że to chodzi o Naruto. Wydaje mi się, że zrozumiałam ten fanfick oraz wiersz. Nie spotkałam się jeszcze z taką historią. Gai kocha Lee? Trudno mi w to uwierzyć ale jak przeczytałam Twój ff to okazało się być możliwe. Jednak wydaje mi się, że Gai traktuje Lee bardziej jak syna, którego przygotowuje by poszedł w jego ślady. Wiersz również mi się spodobał.

Reharahte · Wysłany: Pią 16:51, 21 Mar 2008 Temat postu:

Jak ja kocham poezję... <zachwycona>
Nie będę tutaj wymieniać wszystkiego co mi się podobało - uważam to za bezsensowne, bo poezji nie da się opisać prozą.
Tylko jedno: to nastrój Świąt Wielkanocnych tak na Ciebie podziałał ("chrystusowe gwoździe") ? Jakoś mi wiara chrześcijańska do "Naruto" nigdy nie pasowała.

Atiasha · Wysłany: Sob 13:49, 22 Mar 2008 Temat postu:

Mm. Wiesz, to było ładne. Chwilami bardzo ładne.Jak to Reh wcześniej powiedziała, poezji nie da się opisać prozą.
Po prostu podobało mi się. Treść ... Mm, na oczątku myślałam ,że odnosi się ona to Naruto. Ale faktycznie o wiele bardziej pasuje do Lee i Gaia.
No cóż. Pracuj dalej, będzie coraz lepjej. Choć nie mówie ,że teraz jest źle - bo jest bardzo dobrze.
Ee, czy ktoś zrozumiał treść mojego komentarza? Wątpie xD

hamaru · Wysłany: Pon 12:33, 24 Mar 2008 Temat postu:

Hm, przyuważyłam coś.

Zawsze jak chcę napisać coś związanego ze światem Naruto, to piszę co mi ślina na język przyniesie, a dopiero na końcu decyduję do kogo ma się to odnosić.

Na przykład, gdy piszę o zdradzie, bólu, cierpieniu, to już wiem, że dotyczy to Sakury, Naruto, Sasuke między wierszami, możliwe też, że realcji między Orochimaru z pozostałą dwójką Senninów, czy ich dawnym nauczycielem Sarutobim.

Po namyśle stwierdzam, że Neji w wieku dziecięcym razem ze swoim klanem może tu pasować.

W każdym razie dziękuję wszystkim za opinie.

Fushigi · Wysłany: Śro 16:31, 26 Mar 2008 Temat postu:

Nie przepadam ani za Gai'em, ani za Lee. A tym bardziej za takim pairingiem...
Twój wiersz nie jest nieudany. Jest naprawdę bardzo dobry. Naprawdę ^^
Co do tych "chrystusowych gwoździ"... Mnie też to tutaj nie pasuje. Ale nie dlatego, że nie wiem, czy oni tam mają chrześcijaństwo. To jest po prostu... Dziwne porównanie.
Ogólnie fick ładny. Ale nie ma w nim tego "czegoś".