[M] The five senses...

GaGa

Dla Gum, Bibi i Bloo.
Pisałam do [link widoczny dla zalogowanych].
Słuchajcie podczas czytania, da pełniejszy obraz tej jednopartówki.
***
Słyszę cię, skarbie i chciałbym, by ta chwila trwała wiecznie, ale wszystko, co dobre kiedyś się kończy, a nasze wspólne życie było wspaniałe. Było jak bajka, w której wszystko prowadzi ku dobremu zakończeniu, tyle, że w naszym przypadku zakończyć się musi nagle, tak niespodziewanie…
A szkoda. Tyle moglibyśmy jeszcze razem przejść, tyle moglibyśmy jeszcze razem zobaczyć…
Muszę zapamiętać rysy twojej twarzy, jej idealny owal.
I twoje oczy, błękitne jak niebo.
I twoje usta, słodkie jak maliny.
I twoje włosy, które pachną jaśminem.
Tak, muszę cię zapamiętać, skarbie.
Cholera, a kiedyś kłóciliśmy się o takie głupoty jak zrobienie rano kawy! Jakbyśmy nie mieli niczego innego do roboty.
A teraz ma nastąpić koniec tego wszystkiego, co razem przeszliśmy. Ja odchodzę, a ty zostajesz. Sama.
Ta perspektywa mnie przeraża. Muszę cię opuścić, a przecież ty sama sobie nie poradzisz, prawda? Powinienem tu zostać i się tobą opiekować, przytulać i wspierać. Nie wolno mi odchodzić, a jednak muszę to zrobić.
Teraz chcę powiedzieć, że cię kocham.
I przepraszam, jeśli mówiłem ci to za rzadko…

Widzę cię, kochanie i boję się choćby mrugnąć, aby nie przegapić twojego odejścia. Nie chcę byś odszedł, tak rozpaczliwie chcę zatrzymać cię przy sobie.
Tyle jest jeszcze przed nami, więc dlaczego odchodzisz i mnie zostawiasz?
Wiesz, co ci powiem? To strasznie niesprawiedliwe tak się zakochać. Bez ciebie nie potrafię normalnie żyć, oddychać, myśleć… Jesteś mi tak bardzo potrzebny, kochanie, więc zostań tu. Zostań ze mną.
Wodzę wzrokiem po twojej zmęczonej twarzy. Szare włosy są, jak zwykle, w nieładzie. Jesteś bledszy, niż zwykle, a twoje spojrzenie jest przepełnione smutkiem. Mimo tego, twoje usta wygięte są w lekkim uśmiechu. Zaprzeczasz sam sobie. Z jednej strony chcesz odejść, z drugiej rozpaczliwie pragniesz zostać.
Bardzo cię kocham.
I wybacz, jeśli mówiłam ci to za rzadko…

Czuję, skarbie, jak drżą ci dłonie.
Boisz się?
Nie ma czego, jestem przy tobie.
Jeszcze jestem, więc nie płacz i uśmiechnij się do mnie ostatkiem sił. Bardzo potrzebuję twojego uśmiechu, bo widzisz, ja także się boję. Tyle, że mój strach jest inny. A może jednak ten sam? Nie wiem, zgubiłem się w swoich rozmyśleniach.
Proszę, bądź silna, jak dotychczas i uśmiechaj się tak ciepło, jak zazwyczaj.
Bo jesteś moim życiem.

Twój zapach.
Na zawsze go zapamiętam.
Ma w sobie coś hipnotyzującego, wiedziałeś o tym?
Pachniesz czymś niezwykłym, to jakby twoja własna mieszanka perfum. Zabawne, że działają one tylko i wyłącznie na mnie. Prozaiczne, ale prawdziwe.
W naszym duecie to ty byłeś romantyczny, czasem do bólu, ale to było nawet słodkie.
Uroczy byłeś w tym swoim zatraceniu.
Bo jesteś dla mnie wszystkim.

Twój smak.
Zawsze kojarzył mi się z ambrozją i malinami.
Ambrozją, bo to pokarm bogów, a malinami, bo to moje ulubione owoce.
Twoje usta są wyjątkowo słodkie i myślę, że to jedna z rzeczy, które chciałbym zabrać ze sobą do grobu. Chciałbym po prostu zapisać w pamięci ten niezwykły smak twoich warg i skóry.
Cóż, masz w sobie coś niezwykłego, skarbie.
Coś, czym mnie do siebie przyciągnęłaś i przez co nie pozwalasz mi odejść.
Ale teraz nadszedł czas pożegnania.
Tak bardzo cię kocham…
Żegnaj, skarbie.

I nikt nie uwierzy, że śmierć jest początkiem, ponieważ dla nich stała się końcem.
Gdy odchodzi ukochana osoba, która była dla ciebie życiem, umiera także część ciebie i jesteś pusty w środku, i nie potrafisz się odnaleźć w natłoku własnych, sprzecznych myśli.
Czy w takim razie na świecie może istnieć coś tak idiotycznie ulotnego jak sprawiedliwość? Skoro oni nie mogli odejść razem, choć jedno drugiemu było potrzebne do życia, to wątpię.
Z każdym oddechem bliżej siebie.
Obyście się kiedyś spotkali...

Umeka

GaGa! T_________________T
Jesteś pierwszą osobą, która mi coś zadedykowała!
I to jeszcze coś tak wspaniałego, bo inaczej tego nazwać nie można...

Ja pierdolę nie! To nie było wspaniałe! To było takie, taki no zajebiście zajebiste!
Takie prawdziwe, uczuciowe, no ale czego się spodziewać skoro Ty to napisałaś?
Normalnie nie wiem co powiedzieć, ani co napisać. oO
Bo to co piszę i tak nie ma ani ładu ani składu. ^^''

Ga, chce więcej, no! <3

Bloody

No i powiało melancholią.
Ga, świetnie dobrana piosenka...w sensie...idealna do Twojego opowiadania.
Kochankowie rozdzieleni przez los, których na nowo może połączyć śmierć.
I możesz nazwać mnie erotomanem, ale przydałaby się bardziej intymna scenka ^^

Doszukałam, zdaje mi się, jednej literówki...
Ale miniaturka podoba mi się ^^

Zdrowiej ; *

GaGa

Bloo, ty erotomanie...
Intymna scenka, jak facet umiera.
Dżizos. xD

Dziękuję. <3

Bloody

Noo...ale wiesz ^^
Takie...ostatnie wspomnienie, ostatniej, wspólnej nocy *_____*

GaGa

Boże - widzisz, nie grzmisz! xD

Erotyka też niebawem dodam.
I będziesz miała, kurde belek, intymne scenki.

Bloody

*_________________________*
Iiiik *_*

Atiasha

Oj Gagatku... ty mnie zawsze zwalasz z nóg siłą swoich tekstów. ^^
Ogólnie takie sceny widujemy dosyć często, w filmach, czytając książki czy słuchając opowieści. Jednak w tej twojej było takie magiczne ziarenko, które wznieciło ogień pośrodku lodowca. Nie wiem jak to powiedzieć. O.o
Takie zwykłe, ale jednak zupełnie inne. No... fajne. xD

Gagatku, przepraszam.

GaGa

Dziękuję.
Przeprosiny przyjęte. ^^

Miło, że się podobało. ^____^

Hibari

Wiesz co? Tak strasznie chciało mi się płakać. Ale jakoś mi łzy nie leca. Tylko mnie coś dławi w gardle. Nie rozumiem tego. Ile razy czytam coś twojego pióra, tyle razy mnie zatyka. I taki coś dziwnego siedzi mi w gardle. Piosenka jak najbardziej pasująca. I uczucia można naprawdę poczuć.
Kocham cię straszliwie i dziękuję za dedykację! <333

GaGa

Też cię kocham straszliwie. xD

Dżizos, pozwą mnie za zbiorowe morderstwo!

Namida

Kurde... Kurde... Kurde... Nie! Czekaj... żeby siew wysłowić, muszę sobie ułożyć w głowie wypowiedź.
Ok... więc zaczynając od tej jednej nieszczęsnej literówki...
"I twoje ust, słodkie jak maliny." zgubiłaś 'a'. Poprzez jak dla mnie, za częste powtarzanie słowa "skarbie" (mogłaś to zastąpić jakimś synonimem). Aż do tego zakończenia. Ja nie wiem jak ty to robisz. Zachciało mi się cholernie płakać. Musiałam porządnie zebrać się w sobie, żeby nie uwolnić łez...
Pięknie, jak zawsze zresztą.

Rose

To teraz to mnie zabiło, Gagacie kochany. ;___;
Bardzo mi się podobało. Tyle w tym uczuć, że prawie się rozpłynęłam (zbieram się szufelką, ale to jeszcze nie to).
Pisz tak dalej, słoneczko.

GaGa

Poprawiłam, Namiś.

Rose, dziękuję. <3