[R][1] Akatsuki w innym wydaniu...

GaGa

Akatsuki w innym wydaniu...
A oto moje załamujące swoim niskim poziomem intelektualnym Fan Fiction. Jestem nim załamana, ale wstąpił we mnie malutki chochlik i kazał to napisać. Taka głupotka w częściach, jak to u mnie - bez ładu i składu... szkoda słów, miłego czytania!
***
Padał śnieg, wszystko dookoła przykrywała gruba warstwa białego puchu. Na dworze było cholernie zimno i tylko jasno świecące słoneczko jako tako ogrzewało chłodne, zimowe powietrze.
W głuchym lesie, w dość znacznych rozmiarów jaskini, w jednym z pokoi spała sobie brązowo włosa dziewczyna. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to, że w dłoni ściskała kunai. W pewnym momencie po pokoju rozniósł się dzwonek budzika. Dziewczyna nawet nie otwierając oczu trafiła go sztyletem i spała dalej. Coś poruszyło się nieznacznie pod kołdrą, po czym wyłonił sie spod niej czarny, koci pyszczek. Stworzonko spojrzało na swoją panią i pacnęło ja łapką w nos. Ta mruknęła coś niezrozumiałego przez sen, po czym odwróciła się na drugi bok. Kot nie zrezygnował i przeszedł na druga stronę. Kolejny raz uderzył panią łapką w nos. Tym razem podziałało. Otworzyła oczy i zamrugała kilka razy, chcąc przyzwyczaić wzrok do panujących w pomieszczeniu ciemności.
-I po co mnie budziłaś?- wymamrotała próbując się podnieść do pozycji siedzącej. Przeciągnęła się i chwiejnym krokiem skierowała się do szafy, w której wymacała swoje ubrania. Opuściła pokój i skierowała się do łazienki, przed którą już zdążyła zebrać się spora kolejka.
-Co się dzieje?- Aiko natychmiast oprzytomniała.
-Ktoś wpuścił DeiDei'a do łazienki- mruknęła Conan jednocześnie dokonując oględzin swoich paznokci.
-Co za kretyn, zaś, to uczynił?!
-A bo ja wiem...
-Trzeba iść po Itachiego! Tylko on umie zastosować na tyle silną 'siłę perswazji', aby ten debil wyszedł!
-To idź..-burknęła niebiesko włosa i nadal oglądała swoje paznokcie.
Chryste! Jak zwykle wszystko na mojej głowie! pomstowała dziewczyna wlekąc się jak tylko mogła najbardziej w stronę pokoju czarnowłosego. Nie żeby się go bała, czy coś w tym rodzaju! Nie! To nie to, ale z drugiej strony... jak się go obudziło, to przez cały dzień miało się piekło zamiast życia.
Przełknęła głośno ślinę i zapukała. Odpowiedziała jej cisza. Powtórzyła czynność kilka razy, ale z tym samym efektem.
Ten to ma żelazny sen...przemknęło jej przez myśl.
Zaznaczam, że młoda Kokoro nie należała do osób odznaczających się wybitną cierpliwością, więc w końcu nieźle w niej wrzało. Zamachnęła się i z całych sił walnęła Bogu ducha winne drzwi, jednocześnie wrzeszcząc:
-ITACHI, KURZA MORDA, OTWIERAJ TE PIERDOLONE DRZWI!
Efekt był natychmiastowy. Usłyszała głuchu huk, po czym donośny wrzask:
-Proszę!
Jak burza wparowała do pokoju i runęła na podłoge z wrażenia. Uchiha owszem, był w pokoju, ale bardziej nagi niż ubrany. Klęczał na podłodze koło łóżka z wyraźnym zamiarem podniesienia się. Jego ciało osłaniał tylko narzucony na plecy płaszcz. Był rozczochrany i widać było, że wcześniejszy huk wywołało jego spotkanie pierwszego stopnia z podłogą.
Twarz szatynki przykrył szkarłatny rumieniec. Zrobiło jej się niesłychanie gorąco.
Brunet uniósł jedną brew w geście zdziwienia i uśmiechnął się ironicznie.
-Nie widziałaś nigdy gołego faceta?- rąbnął prosto z mostu jak to miał w zwyczaju.
-Dla twojej informacji - nie!
Zaśmiał się jakby widząc w tej sytuacji coś wyjątkowo zabawnego, po czym wstał odsłaniając swój nieodziany tors oraz uda i łydki, innymi słowy - był w samych bokserkach. Dziewczyna zrobiła sie jeszcze bardziej czerwona, pod warunkiem, że można bardziej. Z uporem maniaka wpatrywała się w swoje stopy i próbowała się uspokoić.
-Co cię do mnie sprowadza o tak wczesnej godzinie?
-Ja... tego... eee... Dei wszedł do łazienki.. i .. tego... noo...- była cholernie zdenerwowana, a na dodatek on nadal stał przed nią w pół nagi, jakby ubranie się sprawiło mu niesamowity kłopot.
-... i mam go stamtąd wyciągnąć- dokończył za nią Uchiha, widząc, ze jego koleżanka ma wyraźne kłopoty z mówieniem- Zaraz przyjdę.
Aiko czym prędzej skorzystała z okazji i opuściła jego pokój, głośno trzaskając drzwiami. Gdy znalazła się w bezpiecznej odległości odetchnęła głęboko. Szczerze powiedziawszy, odechciało jej się korzystać z łazienki. Wróciła z powrotem do pokoju, gdzie się ubrała i ubyła twarz w misce z wodą stojącej w rogu pokoju na toaletce. Przez chwilę wpatrywała sie w swoje odbicie. Długie, ciemnobrązowe włosy spływały kaskadą po jej plecach, duże, błękitne oczy lśniły złowieszczo i zionęły chłodem, pełne wargi i jasna cera. Uśmiechnęła się z zadowoleniem. Nigdy nie zwracała zbytniej uwagi na swój wygląd, no może to drobna przesada. W każdym bądź razie nie przejmowała się nim aż tak bardzo. Teraz było cokolwiek inaczej. Conan uparła się przy nauczeniu jej malowania paznokci oraz czesania i malowania. Uważała bowiem, ze kunoichi powinna korzystać z darów natury, czyli wykorzystywać swoją urodę także do walki. Wprawdzie nie były jakimiś bliskimi przyjaciółkami, ale miały do siebie jako takie zaufanie.
Po pokoju rozległo się pukanie do drzwi. Otworzyła je i dostała niekontrolowanego ataku śmiechu, bowiem w progu stał nie kto inny jak DeiDei z przepychaczką do sedesu zamontowaną na czubku głowy. Minę miał dość markotną.
-Bardzo śmieszne...-jęknął żałośnie.
-Nie... aż... tak... bardzo... hahaha!- Aiko próbowała się opanować, ale raczej jej to nie wychodziło. Zdołała się usunąć w drzwiach,a by wpuścić rozżalonego blondyna do pokoju, po czym zamknęła je i znów się śmiała.
-Mogłabyś przestać?
-Tak... wdech i wydech... wdech i wydech...- machała rękoma, aby zobrazować ruchy powietrza w swoich płucach, po czym powiedziała już całkiem normalnym głosem- Czyja to sprawka?
-Itachiego- wymamrotał zmieszany- Wywalił mnie z łazienki!
-Wiem, sama go budziłam- powiedziała jednocześnie usiłując zdjąć z głowy kolegi przetykaczkę- Kurde, ale dlaczego przetykaczka?! Nie mogę tego odessać!
-Jak to się nie da?! jak to?!- histeryzował Dei- Moje włosy... buuuu!
-Ja nie mogę! Co za kretyn! HIDAN!
Po chwili drzwi otworzyły się na oścież i staną w nich szarowłosy mężczyzna z gigantyczną kosą w ręce. Wyraz twarzy miał jak zwykle ponury, w dłoni ściskał jakiś talizman.
-Czego?
-Zrób z tym coś!- wskazała na przedmiot zassany na głowie blondyna. Hidan zbliżył się do niego i zamachnął kosą- NIE! Nie masz go głowy pozbawić tylko przepychaczki!
Aiko machała rękoma jak wariatka, co jednak się opłaciło. Dziesięć minut później zmierzała wraz z dwoma towarzyszami do jadalni. Rzeczona przepychaczka wylądowała w częściach na dnie kosza.
Weszli do jadalni. po pomieszczeniu unosił się przyjemny zapach gotowanego ryżu, który wywołał u dziewczyny głośne burczenie w brzuchu. Była znów na diecie i wczorajszego dnia nie wiele zjadła. Rzuciła się do stołu, porywając z niego kromkę chleba i wchłaniając w ciągu kilku sekund. Chwilowo uciszyło to jej brzuch. Zajęła miejsce obok Conan i od razu zajęła się rozmową.
Zupełnie nie zwróciła uwagi na nonszalancko siedzącego Itachiego, który przypatrywał się jej z dziwnym uśmiechem na ustach. Jego bystre, czarne oczy lustrowały jej sylwetkę, każdy jej element. Był pod wrażeniem jej wojowniczego charakterku, a na dodatek, co nie zdarzało się często, potrafiła go zszokować. Jak na przykład wtedy, gdy wydzierała się na niego przez drzwi. Dotychczas nikt nie miał odwagi, aby próbować doprowadzać go do pionu.
-ITACHI!
Ktoś z całej siły uderzył go w plecy, tak, ze wylądował twarzą w misce z ryżem. Cała sala ryknęła śmiechem, a wkurzony brunet powoli sie odwrócił, napotykając przepraszające spojrzenie Kisamiego.
-TY! ZABIJĘĘĘĘĘ!
Po tych słowach rzucił się za Rekinem. Gonili się naokoło stołu, a reszta towarzystwa im kibicowała zupełnie zapominając o spożywaniu śniadania.

Spoglądała na niego z lekką dezaprobatą. Zachowywał się dziwnie jak na siebie, ale cóż... w tym miejscu nie spotkała się jeszcze z istota normalną, albo choć udającą normalną. Wszyscy zachowywali się jak pajace o niskiej zawartości szarych komórek w mózgu.
-Witam was zaś Ludu Dulock!- do pomieszczenia wszedł zamaszystym krokiem Lider. Jednak zatrzymał się w połowie drogi, a jego twarz zrobiła się niesamowicie czerwona- Itachi! Kisame! WRYĆ! Co wy tu wyrabiacie?!
-Kretyn MNIE walnął!- brunet był ewidentnie wściekły i nawet obecność Paina nie wzbudzała w nim respektu w tym momencie.
Jednak szybko pożałował swoich słów, musiał się nieźle nagimnastykować, aby uniknąć wazy i krzesła zmierzających w jego kierunku.
Po sali rozległ się huk i ze ścianą zderzyły się owe przedmioty tworząc w niej artystyczne wgłębienie.
-A teraz wynoś się stąd Uchiha! Na zwiad z Kokoro, bo się głupio uśmiecha!
-Ale...- zaczęli jednocześnie.
-SPADAĆ ZANIM ROBIĘ Z WAS AWANGARDOWY OBRAZ NA ŚCIANĘ!
Rzucili sobie porozumiewawcze spojrzenia, po czym znikli w oparach siwego dymu...
***
POBUDKA! Wszyscy już wstali? Dobrze się spało? To teraz kilka słówek...
Ta...Aiko Kokoro... uosabiam się z tą bohaterką. Mam nadzieję, że ją polubicie i przypadnie wam do gustu choć w minimalnym stopniu. Ciekawa jestem waszych opinii, bo może nie było aż tak źle? Co aj za głupoty gadam! Jedna, wielka tragedia![/i]

Irate

Aaaaargh!
Świetnieeee!
(Irate nie potrafi się zdobyć na jakikolwiek inny komentarz czy okrzyk, bo jest w stanie uniesienia [bez skojarzeń.])
Pisz ciąg dalszy, bo chyba umrę.
Czyta się nieziemsko, tak... płynnie.

Namida

<Wydawałoby się że cały niewielki pokoik ryczy ze śmiechu. W istocie śmiała sie jedyne młoda dziewczyna. Powieki przykryły jej niebieskie roziskrzone oczy a ona sam zanosiła sie dźwięcznym śmiechem. Pochyliła się w przód co spowodowało zderzenie z blatem biurka, ale to nie przeszkadzało dziewczynie, nadal śmiała sie do łez. Po chwili trwania w skulonej pozycji gwałtownie odchyliła się do tyłu. Czarne krzesło na kółkach zakołysało się niebezpiecznie, w ramach sprzeciwu za postawienie go na dwóch jedynie kołach. Dziewczyna zamachnęła się szaleńczo rękoma alby zachować równowagę, nie pomogło... ŁUBUDU> Auć...
Czy muszę dodawać coś jeszcze? Chyba nie ale mimo to dodam. ^^.
Nigdy nie lubiłam opowiadań o Akatsuki, bo zawsze wydawało mi się to jedynie poniżaniem jego członków. Ale ty zupełnie mnie inaczej sprawę postawiłaś. Pokazałaś śmieszne sytuacje w kwaterze Brzasku ale w taki naturalny sposób który wywołał u mnie łzy radości. Wszystkie postacie były bezkompromisowo genialne jednak najbardziej do gustu przypadł mi w twoim wykonaniu Aiko i Pein. Cóż mogę powiedzieć podobnie jak Irate z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Coś przecież musi sie stać na tym zwiadzie... i nie żebym miała jakieś niemoralne myśli... gdzieżby.

A i jeszcze jedno ten tekst zwalił mnie z nóg.

GaGa

Taaa... wiem, że robię błedy. Niestety Word mi się odinstalował, a nowego muszę mieć na licencję, a na nią mnie nie stać :/

Cieszę się, że się podobało ^^ Następna część pojawi się podczas ferii. Jakoś na początku/w środku przyszłego tygodnia. A 'awangardowy obraz' jest świetny. Tak mi wpadło do głowy po zrobieniu projektu na infę XD

Namida

Jest bezpardonowo fenomenalny. A co do błędów jeżeli taka jest sprawa to ci wybaczam, ale następnym razem staraj się czytać to jeszcze parę razy … ta przyganiał kocioł garnkowi. Sama tak robię, ale cóż. W każdym razie czekam na część następną.
Ups… wybacz Irate kompletnie o tym zapomniałam i dzięki że to przeniosłaś. ^^

Elle

ZONK

Nie jestem pewna, czy wyjdzie mi jako taki konstruktywny komentarz. Cały czas usiłuję się uspokoic, co przychodzi mi z niemałym trudem. Więc:

O Boshe, o Boshe!!! To jest... To jest... Zarąbiste! Już dawno się tak nie uśmiałam. A jak przeycztałam o półnagim Itasiu, oczy mi się zaokrągliły, a na twarz wypełzł rozmarzono- szaleńczy uśmieszek. Moja wyobraźnia zaczęła pracować na intensywnych obrotach, a obrazy, które mi podsuwała, nie nadają się bynajmniej dla małych dzieci. A ten tekst z obrazami... Boskie! Czekam na ciąg dalszy. A do tego ta literka [R] w tytule... Uosabiasz się z główną bohaterką, taaaak? Skoro Itaś ma na nią chrapkę, to mogę tylko życzyć szczęśliwego pożycia... Eeee... to znaczy życia^^

Ayame

To... to było... - czekaj muszę się uspokoić. Myślałam, że zaraz zlecę z krzesła, a moja mama dostanie załamania nerwowego lub co gorsza wydrze się na mnie tak, jak świat jeszcze nie widział i jak stoję, od mojego śmiechu, który chyba było słychać w całym domu. Przez całe kilka minut czytania nawet przez sekundę nie pomyślałam o spaniu. Dobranoc będziesz mogla mi powiedzieć dopiero za kilkanaście godzin, gdzieś koło pierwszej, kiedy to mam zamiar zakopać sie w kołderkę. xD
Były momenty, które trwale wrosły w moją główkę i z których ciągle się zaśmiewam za każdym razem, gdy sobie je odtworzę.
Proszę zatem szybko o następną część, bo podobno śmiech to zdrowie, więc jak tak dalej pójdzie będę zdrowa jak ryba. ;P

Bloody · Wysłany: Nie 11:00, 30 Mar 2008 Temat postu:

To było..śliiiczne...i zabawne ^^ Itaś...moje małe, kochanie i pół nagie ^^ uhh...i ta jego siła perswazji *_*
GaGatku, boskie opo. Czekam na part two ^^

Elle · Wysłany: Nie 12:09, 30 Mar 2008 Temat postu:

Part two będzie. Jak ją wymolestuję, bo jest oporna.

Bloody · Wysłany: Nie 12:18, 30 Mar 2008 Temat postu:

Elle, molestuj, molestuj, popieram ^^

GaGa

I jakoś nie czuję się zbytnio zmolestowana xD
Od dawna nikt mnie nie torturował! *śmiech*
Jacyś chętni?

Elle

Mwah! Dzięki, że mi przypomniałaś! Teraz będę molestować do upadłegooo!

GaGa

Kurwa. ==
Mam za długi jęzor, mam za długi jęzor...*mamrocze sama do siebie*
Jakiś pomysł mi się obija po głowie, ale nic konkretnego...
Poczekamy, zobaczymy ^^"

Elle

Sam pomysł obija ci się po głowie już prawie pół roku, ofiaro ==
Mwah, tylko spróbuj zadzwonic, tylko spróbuj! Co drugie słowo bedę ci wtrącać 'Akatsuki'.

Tylko nie próbuj dzis, zaraz lecę się uczyć^^

silmarien

Jak możesz pisać, że to tragiczne? To jest przecież świetne! Genialne i w ogóle... słów mi brakuje ^^" Bardzo przyjemnie się czyta :) Ja chcę następną część! ^^

GaGa

Checi nie wystarczą.
W tym konkretnym wypadku potrzeba jeszcze motywacji, a mi jej brak. =____="

Elut, wredna jędzo, to niebędę dzwonić! O! *wystawia język*