[Z][N] Uciekające marzenie.

sakura-life · Wysłany: Sob 21:00, 08 Mar 2008 Temat postu: [Z][N] Uciekające marzenie.

Hej, marzenie! Marzenie nie uciekaj mi!

Ono nie słuchało. Biegło dalej i nie zważało na moje głuche krzyki. Z każdym krokiem oddalało się coraz bardziej. Dostrzegałem tylko swój cel ledwo majaczący na linii horyzontu, aż w końcu rozmył się w przestrzeni, a cała jasność została brutalnie stłumiona przez mrok, wdzierający się na barwne tło nieba.
Moje marzenie odeszło. Zostałem sam. Po raz kolejny wylądowałem na bezdrożu, dookoła smętna pustka i monotonna cisza wirująca w moich uszach. Widziałem tylko ciemność, na oślep szukałem drogi, która byłaby w stanie mnie wyprowadzić z tego miejsca. Panicznie poszukiwałem zagubionego światełka, jakie wcześniej tutaj widniało i wskazywało mi odpowiednią ścieżkę. Teraz wszędzie dominowała przerażająca czerń.

Hej, marzenie! Marzenie nie zostawiaj mnie!

Ono mnie pozostawiło z nieustannie krwawiącym sercem. Nikt nie może zatamować szlochającej rany. Było sensem mojego życia, bezcennym skarbem. Trwoniłem dla niego nadzieję. Wiarę, która już znajdowała się na skraju agonii. Marnowałem czas, aby dążyć, być bliżej swojego marzenia i czuć je w rękach, mocno przytulać.
Moje dłonie ciągle były wyciągnięte. Ostatnimi siłami chciały dotknąć uciekającego marzenia, nie zdążyły. Pragnienie mnie porzuciło, nie byłem już mu potrzebny. Zerwało więź i w milczeniu opuściło. Zadało mi ból taki, jakiego nigdy przed nie doświadczyłem. Łzy spłynęły po moich policzkach, pozostawiając po sobie niewyraźny ślad. Miałem wrażenie, że jednocześnie znaczyły to cierpienie we wnętrzu, pozostawiając tam niezatarty znak. Pamiętam jak krzyczałem, żałośnie prosiłem, aby mnie nie zostawiało. Bo ono było dla mnie szczęściem i smutkiem, ono było dla mnie życiem i śmiercią, ono było sensem, powodem mojej egzystencji na tym świecie. Nie posłuchało. Właściwie nie spodziewałem się tego, aby trwało przy mnie. Uciekło, choć nie błagałem o wiele.

Hej, marzenie! Marzenie dziękuję Ci!

Wiedz, że ja ciągle stoję w tym miejscu i oczekuję Twojego powrotu. Nie ważne ile miałbym czekać, nie ważne ile miałbym wycierpieć. Hej, moje pragnienie nie bój się. Nie odtrącę Ciebie. Dlaczego trwożysz przede mną? Nic Ci nie zrobię. Nie rozpamiętujmy już tamtego momentu, czas zabliźnił ranę, a pamięć pomimo wielu prób nie potrafiła się wyprzeć chwil, które mi ofiarowałeś. Marzenie, Ty byłeś dla mnie zbawiennym deszczem. Ty byłeś wschodzącym słońcem, ale przecież to wiesz.
Szkoda, że nie słyszysz moich słów. Pewnie jesteś już daleko i zapomniałeś o mnie.
Nie szkodzi marzenie. Nie szkodzi. Ja zawsze będę o Tobie pamiętać, uśmiechając się przy tym....

Bez żadnych wstępów. Napisałam w kilka minut, więc za błędy będę musiała przeprosić, nawet nie mam ochoty na ich sprawdzenie. Chciałam się poprawić.
Kto to jest? Pewnie wiecie...

hamaru · Wysłany: Sob 21:25, 08 Mar 2008 Temat postu:

Dosyć ładnie napisane. Podobają mi się te osobiste zwroty do Marzenia, takie ciekawe przerywniki. Zastanawiam się kto jest narratorem w tym tekście i pewna nie jestem... wszystko wskazuje na Naruto.

Ogólnie jestem raczej na tak :)

sakura-life · Wysłany: Sob 21:30, 08 Mar 2008 Temat postu:

Och, miło mi to słyszeć. Tak, jest to Naruto.

Reharahte · Wysłany: Nie 11:18, 09 Mar 2008 Temat postu:

Cały, caluśki Naruto. Bez uprzedzeń, bez akceptowania mroku. Jasny, pogodny, szczery. Ten chłopak, który ma serce zamknięte na zło, a otwarte dla prawdy, piękna i przyjaźni. Ten, któremu wszyscy odbierają marzenia, a który nie boi się ich szukać innym ścieżkami.
Kiedyś, przełamałam ciasteczko z wróżbą. Na zmiętej karteczce przeczytałam:
"Jest jeden cel, ale dróg jest wiele."

Namida · Wysłany: Nie 11:24, 09 Mar 2008 Temat postu:

Hmmm.. gdybym ja umiała pisać coś w kilka minut... marzenie.
Co mi sie w tym podoba. Po pierwsze to że marzenie jest uosobione. Sama uwielbiam nadawać cechy ludzkie rzeczom ich pozbawionym. Podobnie jak hamaru podobają mi sie bezpośrednie zwroty do umykającego marzenia. Są proste bez zbędnych ozdobników. Ocena zdecydowanie pozytywna.

sakura-life · Wysłany: Nie 11:43, 09 Mar 2008 Temat postu:

Ja również lubię stosować anpostrofy, bo wyglądają, a raczej stanowią fajne łączenie w jednopartókach. Dzięki za pozytywną ocenę!

Fushigi · Wysłany: Nie 12:29, 09 Mar 2008 Temat postu:

Taa... Ślicznie, naprawdę. Te apostrofy... Genialne uzupełnienie całości.
Urzekło mnie to, jak uczucia Naruto się zmieniały. Najpierw była pogoń za marzeniem, potem żal po jego ucieczce, na końcu pogodzenie się z rzeczywistością...
Ja też jestem na tak ^^

sakura-life · Wysłany: Nie 12:53, 09 Mar 2008 Temat postu:

Dziękuję. Tak, była to pogoń za marzeniem i dobrze wszystko zinterpretowałaś. Musiał się pogodzić z rzeczywistością, lecz nie był zrezygnowany i zrozpaczony z powodu utraty marzenia, ale dziękował za to, że je miał.