[Z] [P] [5] Somewhere far beyond...

Grabarz

Niech Ci będzie. xD

Hmm... nie wiem, zobaczę. ^^

Irate

Grabuchu, zajrzyj do pierwszej lepszej książki. W każdej wyraźnie wszystko po myślniku jest z małej, błagam, z małej litery!

Co do fabuły, mam do powiedzenia tylko jedno:
<33 !

Grabarz

Kochany Irytku: dziękuję za pochwałę fabuły <33
Co do formy, w której zapisuję dialog: według mnie jest to forma poprawna. Jeżeli na końcu wypowiedzi postaci jest pytajnik, kropka, wykrzyknik, wielokropek (oznaczające koniec zdania) po myślniku będzie duża litera. Jeśli wypowiedź postaci nie kończy się żadnym z w/w znaków, po myślniku jest mała litera. Zdanie, które następuje po myślniku (między myślnikami) może być lub nie być zakończone kropką, w zależności od kontekstu. Jeżeli jest zakończone kropką, po myślniku będzie duża litera, a jeśli nie jest - będzie to litera mała. Tak to, według mnie, działa (i tak mi tłumaczyła moja żyleta od polskiego w gimnazjum).

Irate

Nie przekonasz mnie co do jednego.
Jeśli jest znak zapytania, zaczyna się literą małą, ha!
Możesz to sprawdzić w każdej książce.

Grabarz

No, dobra. Z pytajnikiem masz rację. Ale co do reszty, rację mam ja ^^

Irate

Kij Ci w oko, kochanie. <33

Chociaż mnie to dalej śmiesznie wygląda. xD

Grabarz

Seks you very much, my darling. <33

Elle

Wiesz co?
Masz rację.
Zjebałaś.

Tę część zjebałaś wręcz koncertowo. Jedyny fragment, który mi sie podbał, to smierć Fausta aż do momentu, gdzy paląc wszystko za sobą, się z nim pożegnałaś. Ten fragment był rewelacyjny. Ale reszta... reszta wydała mi się strasznie wymuszona i ciężka. Tak, jakbyś pisała ją na przymus, od niechcenia. Ten ostatni fragment, gdy cie ścigali i natrafiasz na maga- myślałam, że usnę.
Skarbie, naprawdę zjebałaś.

Koniec, amen.
Ale fabuła rewelacyjna! <3333333

Grabarz

Hmm... łżesz czy prawdę gadasz?
Bo nie wiem, jak to interpretować. ^^'

Właśnie zostałam zjebana przez El. Jupi.

Elle

Ja? Prawdę gadam.
Więc interpretuj to negatywnie.

Aż tak jest się z czego cieszyć?^^'

Grabarz

Teoretycznie tak. Praktycznie - nie do końca. ^^
Ha! Czyli jednak NIE umiem pisać! xD

Przynajmniej najważniejsza scena mi dobrze wyszła.
Oj. Ostatnia część też się zapowiada nudnawo, Elutku. Znów dostanę zjebę! <3

Elealyon

Udało mi się dziecko odgonić i nareszcie mogłam w spokoju przeczytać.

Na początek powiem, że właściwie czyta się to rzeczywiście jak książkę (i po co ja to mówię? xD), że z zapartym tchem pochłaniałam tekst, że nie mogę doczekać się następnej części, że Ci przyłożę patelnią jeśli jeszcze chociaż raz stwierdzisz "nie umiem pisać" i że to jest naprawdę świetne.
Spaprałaś trzecią część? Czy ja wiem...
W każdym razie na pewno zachęciłaś do przeczytania kolejnej ^^

I nie mogę przeżyć tego, że uśmierciłaś Fausta. Polubiłam go, wiesz? Przypominał mi trochę... Yyy, nie wiem kogo.

Grabarz

Cieszę się, że Ci się spodobało. Prawdopodobnie trzecia część nie wydała Ci się zła, bo czytałaś ciągiem, tak jak powinno się czytać opowiadania tego typu. El ma rację, jest trochę wymuszona - przez to, że Lucyfer (mój komputer) zjadł mi sporą część tekstu i musiałam wszystko nadrobić. Opis śmierci Fausta na tym zyskał, niestety reszta sporo straciła.

Co do samej egzekucji... hm, też było mi ciężko uśmiercić postać, którą wzorowałam na moim Bracie, ale potrzebowałam tego do rozwinięcia fabuły. Poza tym, okoliczności, w jakich zginął w utworze, są uzasadnione przez pewne wydarzenie związane z naszą przyjaźnią. Po prostu musiałam wykorzystać ten motyw, bo opowieść byłaby niepełna. Nie wiem, jak to ująć inaczej... ^^

Elealyon

Czy potrzebowałaś go uśmiercić czy też nie - nieważne. Nie zmienia to faktu, że rzeczywiście jego śmierć jest... najpiękniejszym (?xD) momentem w trzeciej części.
Tutaj Faust ma coś z Elaitha, to szaleństwo. Ach, takie pasjonujące, interesujące. Jest świetnie opisany w drugiej części. A w trzeciej zaraz po przeczytaniu tego fragmentu chciałam Cię zdzielić, ale później stwierdziłam, że może to nawet i lepiej. W końcu obudziło we mnie jakieś emocje ^^ (może nie do końca pozytywne względem autorki T-T nie, to był żart xD)

Grabarz

Inaczej: jest najważniejsza w trzeciej części.
Elaith? A kto to? ^^''

Elealyon

Eee... Taki super czarny charakter, zabójca, odrobinę szalony.
I za to go lubię ^^

Grabarz

Faustu nie jest czarnym charakterem. On jest... po prostu, ma nasrane ^^

Muszę poznać tego Twojego... skąd on? ^^

Elealyon

Wiem, że nie jest, ale pomimo to kojarzy mi się z Elaithem. A łączy ich chyba tylko skrajne szaleństwo. Ale z drugiej strony Elaith nie jest szalony. On jest nieobliczalny.
Chyba właśnie się zapętliłam xD

Pieśni i miecze Elaine Cunningham. Taka seria.

Grabarz

Ojej! Ona napisała Splątane Sieci!
To wyszło w serii Forgotten Realms? Ja kocham Forgotten Realms!

Elealyon

Czytałaś Splątane Sieci? Świetnie!
Ja swego czasu miałam manię na tytuły z Forgotten Realms. I stąd Pieśni i Miecze ^^ I moja miłość do Elaitha xD

Grabarz

Ja też. Wprost uwielbiałam FR... głownie interesowałam się wymuskanym drowem, zwanym Drizztem Do'Urden. Cholera, jak to dawno było... Myślałam, że zabiję Salvatore'a, za to, że zabił Zaknafeina. =='
Wojnę Pajęczej Królowej, Splątane Sieci i Dziedzictwo wspominam najlepiej. Klasyka FR <3

Elealyon

Wszyscy mi mówili, żebym przeczytała przygody Drizzta, ale moje zainteresowanie FR skończyło się szybciej niż po nie sięgnęłam. I w sumie skończyło się na Pieśniach, Sieciach i pojedynczych tytułach, jak np. Maskarady.

Biedny Fyodor...

Grabarz

Mnie bardziej żal Zaknafeina. Nie wiem, co tak polubiłam w tej postaci, ale... on jest cudowny. <3
A Fyodor był nieco pierdołowaty. Chociaż, nie powiem... też fajny. ^^

Elealyon

Ładnie go podsumowałaś xD A tu chodziło pewnie o to, że wymiękał przy Liriel. W końcu i tak zginął. Biedaczek. Czy naprawdę mi go żal?
...
Pomińmy ^^

I tak Elaitha nie przebije.

Grabarz

Skoro tak go zachwalasz, to muszę przeczytać tę serię... Elaine Cunningham fajnie pisze, więc mam nadzieję, że nie będę ziewać zbyt często. Wadą Forgotten Realms jest to, że szybko się nudzi...